اصول دین پایه‌های اعتقادی دین است که نخست باید به آن‌ها ایمان آورد و سپس به فروعی که از آن بر خواسته‌است پای‌بند بود. اصول دین مربوط به اعتقاد است و فروع دین مربوط به عمل.^[۱] اصول دین از نظر اهل سنت، توحید، نبوت و معاد, و از نظر شیعه عدل وامامت نیز اضافه می گردد پایه‌های اعتقادی ادیان را شامل می‌شود؛ و در زبان‌ها، زمان‌ها و اقوام مختلف صور متفاوتی به خود گرفته‌است.

محتویات  [نهفتن]  ۱ اعتقاد ۲ اصول دین در نزد شیعه ۳ اصول دین در نزد اهل‌سنت ۴ پانویس ۵ جستارهای وابسته ۶ منابع ۷ پیوند به بیرون

اعتقاد [ویرایش]

اعتقاد به اصول دین باید از روی تحقیق باشد، نه تقلید.^[۲] کسی که به اصول دین اعتقاد ندارد، از دین بیرون است. در آغاز برخی از رساله‌های عملیه از اصول دین سخن رفته‌است. توحید، نبوت و معاد اصول مشترك دین اسلام‌اند و دو اصل امامت و عدل از مسلّمات مذهب شیعه‌اند و هر کس به آنها ایمان ندارد از مذهب شیعه بیرون است گر چه از اسلام بیرون نیست.^[۳]

اصول دین در نزد شیعه [ویرایش]

اصول دین همراه با اصول مذهب در نزد شیعه پنج تاست:

1. توحید: به معنای یگانگی خداوند متعال است.
2. نبوت: به معنای پیامبری حضرت محمد بن عبدالله (ص) و دیگر پیامبران الهی است.
3. معاد: به معنای آن است که روزی همه مکلفان برای بازخواست و حساب در پیشگاه الهی گرد هم می‌آیند و هر کس به پاداش و کیفر خویش می‌رسد.در واقع این روز همان قیامت است.
4. عدل: به معنای آن است که افعال خداوند متعال از سر دادگری و شایستگی است و به هیچ کس ستم نمی‌کند و هر چیزی را در جای خویش نگه می‌دارد و با هر موجودی، چنانکه شایسته‌است رفتار می‌کند.
5. امامت: بدین معنا که پس از پیامبر اسلام دوازده امام معصوم منصب خلافت و امامت را بر عهده دارند و آنان منصوب خداوند متعال‌اند.

منبع :http://fa.wikipedia.org